Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Polonez Analog

    Polonez Analog – Równolegle z pracami nad dostawczą wersją Poloneza trwały prace nad jego wersją z napędem na obie osie. W latach 1986-1989 zaprojektowano, wykonano i przebadano prototyp Poloneza Pick-up z napędem na 4 koła. Samochód został zaprezentowany w maju 1988 roku. Różnice względem prototypowego pick-upa, poza układami przeniesienia napędu i zawieszenia, obejmowały wzmocnioną podłogę oraz zmienioną konstrukcje podłużnic ramy. Koło zapasowe przeniesiono pod skrzynię ładunkową (ze względu na to że samochód był wyższy), zamontowano też dodatkowe stopnie ułatwiające wchodzenie[1]. Tylne zawieszenie wyposażone zostało w dodatkowy stabilizator, w przednim piasty i zwrotnice zostały przystosowane do przenoszenia napędu. Wszystkie wały napędowe pochodziły z seryjnego Poloneza, zaś przedni most był modernizacją tylnego. Półosie napędowe pochodziły z terenowej Łady Nivy. W roku 1994 zbudowano pierwszy prototyp – "Analog 1"[2]. Był to Polonez ze stałym napędem na przednią oś. Przednie zawieszenie zostało wzięte z Łady Samary, aczkolwiek zostało zmodyfikowane. Skrzynia biegów i przekładnia główna zostały zapożyczone z Suzuki. Tylne zawieszenie było oparte na sztywnym moście na wahaczach wzdłużnych, wleczonych i sprężynach śrubowych, natomiast w zawieszeniu przednim zastosowano MacPhersona. Po dobrych wynikach badań, które umożliwiały dalsze pracę nad projektem, zbudowano kolejny prototyp – "Analog 2". Polonez ten miał już nowe zawieszenie. "Analog 3" miał być połączeniem dwóch poprzednich prototypów, jednak posiadać już miał napęd na cztery koła, zrezygnowano jednak z budowy tego przedprototypu i wykonano prototyp o nazwie "Analog 4". Nadwozie zaprojektował Cezary Nawrot. Zawieszenie było takie same jak te w poprzednich modelach. W Analogu nie było międzyosiowego mechanizmu różnicowego, napęd przenosiła mechaniczna pięciobiegowa skrzynia biegów z dodatkowym przełożeniem do jazdy terenowej i wbudowanym mechanizmem różnicowym. Na Międzynarodowych Targach Poznańskich 30 kwietnia 1994 roku, zaprezentowano model "Analog 4". W sumie wyprodukowano 7 sztuk. Jeden z egzemplarzy posiadał silnik 1.9 diesla o mocy 90 KM, pozostałe sześć samochodów miało jednostki 1.6. Między samochodami nieznaczne były też różnice w wyglądzie, tylne światła pochodziły z Trucka, Tarpana, czy od Polskiego Fiata 125p kombi lub pick-up. Różniły się też tylne boczne drzwi, niektóre posiadały takie same jak w osobowych Caro lub też zakończone kątem prostym. Badania nad terenowym Polonezem wstrzymano, gdy nowym właścicielem FSO zostało południowokoreańskie Daewoo.
    Równolegle z pracami nad dostawczą wersją Poloneza trwały prace nad jego wersją z napędem na obie osie. W latach 1986-1989 zaprojektowano, wykonano i przebadano prototyp Poloneza Pick-up z napędem na 4 koła. Samochód został zaprezentowany w maju 1988 roku. Różnice względem prototypowego pick-upa, poza układami przeniesienia napędu i zawieszenia, obejmowały wzmocnioną podłogę oraz zmienioną konstrukcje podłużnic ramy. Koło zapasowe przeniesiono pod skrzynię ładunkową (ze względu na to że samochód był wyższy), zamontowano też dodatkowe stopnie ułatwiające wchodzenie[1]. Tylne zawieszenie wyposażone zostało w dodatkowy stabilizator, w przednim piasty i zwrotnice zostały przystosowane do przenoszenia napędu. Wszystkie wały napędowe pochodziły z seryjnego Poloneza, zaś przedni most był modernizacją tylnego. Półosie napędowe pochodziły z terenowej Łady Nivy.


    W roku 1994 zbudowano pierwszy prototyp – "Analog 1"[2]. Był to Polonez ze stałym napędem na przednią oś. Przednie zawieszenie zostało wzięte z Łady Samary, aczkolwiek zostało zmodyfikowane. Skrzynia biegów i przekładnia główna zostały zapożyczone z Suzuki. Tylne zawieszenie było oparte na sztywnym moście na wahaczach wzdłużnych, wleczonych i sprężynach śrubowych, natomiast w zawieszeniu przednim zastosowano MacPhersona.
    Po dobrych wynikach badań, które umożliwiały dalsze pracę nad projektem, zbudowano kolejny prototyp – "Analog 2". Polonez ten miał już nowe zawieszenie. "Analog 3" miał być połączeniem dwóch poprzednich prototypów, jednak posiadać już miał napęd na cztery koła, zrezygnowano jednak z budowy tego przedprototypu i wykonano prototyp o nazwie "Analog 4". Nadwozie zaprojektował Cezary Nawrot. Zawieszenie było takie same jak te w poprzednich modelach. W Analogu nie było międzyosiowego mechanizmu różnicowego, napęd przenosiła mechaniczna pięciobiegowa skrzynia biegów z dodatkowym przełożeniem do jazdy terenowej i wbudowanym mechanizmem różnicowym.
    Na Międzynarodowych Targach Poznańskich 30 kwietnia 1994 roku, zaprezentowano model "Analog 4". W sumie wyprodukowano 7 sztuk. Jeden z egzemplarzy posiadał silnik 1.9 diesla o mocy 90 KM, pozostałe sześć samochodów miało jednostki 1.6. Między samochodami nieznaczne były też różnice w wyglądzie, tylne światła pochodziły z Trucka, Tarpana, czy od Polskiego Fiata 125p kombi lub pick-up. Różniły się też tylne boczne drzwi, niektóre posiadały takie same jak w osobowych Caro lub też zakończone kątem prostym. Badania nad terenowym Polonezem wstrzymano, gdy nowym właścicielem FSO zostało południowokoreańskie Daewoo.
    15 maja 2012, 16:30 przez MatiG96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Głosów
    108
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    108
    Zobacz następny

    Komentarze

    Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…